Nekadašnji kapiten Partizana, preminuo je 15. decembra 2000. tri dana nakon teškog ranjavanja na parkingu ispred hale “Pionir”.
Već dvadeset godina, na današnji dan zastane knedla u grlu svakog navijača Partizana i ljubitelja košarke. Na današnji dan, pre tačno dvadeset godina, ovaj svet je prerano napustio nekadašnji kapiten crno-belih i bivši igrač Budućnosti iz Podgorice, sarajevske Bosne i Borca iz Čačka, Haris Brkić. Kobnog dvanaestog decembra, Haris je ranije izašao sa treninga i prišao svom automobilu, tamo ga je sačekao nepoznati napadač koji je pucao u dvadesetšestogodišnjeg košarkaša i naneo mu rane od kojih je preminuo tri dana kasnije.
Dvadeset godina kasnije, legenda o igraču koji je imao najbolji dvokorak, kapitenu i prijatelju, živi i živeće večno.
Haris Brkić je rođen 24. jula 1974. godine u Sarajevu. Košarkom je počeo da se bavi sa 10 godina, kada je otišao na prvi trening u KK Bosna. Sa svega sedamnaest godina, Brkić 1992. godine prelazi u Partizan odakle je pozajmljen Borcu iz Čačka. U redovima čačanskog tima, Brkić je odigrao svoje prve minute u seniorskoj konkurenciji, nakon čega je ubrzo usledio povratak u Partizan, gde je za šest sezona osvojio tri titule šampiona države i tri nacionalna kupa. U sezoni 1997/98, Haris Brkić je bio kapiten tima koji se plasirao na “final four” u Barseloni. U sezoni 1999/2000, Brkić je igrao za podgoričku Budućnost, tim u kojem je započeo i sezonu 2000/01. Posle nekoliko nedelja, Haris se iz Podgorice vratio u svoj Partizan, ali je njegov povratnički staž u crno-belom dresu prekinut kada je na današnji dan, pre dvadeset godina, otišao u večnost.