U godini kada srpska pravoslavna crkva obeležava sedam vekova od smrti Svetog kralja Milutina, u manastiru Studenica se obnavlja njegova zadužbina.
Kralj Milutin je bio jedan od najmoćnijih srpskih vladara, a nakon što ga je crkva kanonizovala kao Svetog kralja, jednako se poštuje i slavi u Srbiji i Bugarskoj.
Zadužbina Stefana Uroša II Milutina u Studenici poznata je kao Kraljeva crkva. Mnogo je manja od crkve Uspenja presvete Bogorodice i posvećena je njenim roditeljima, svetiteljima Joakimu i Ani.
U toku su restauratorsko-konzervatorski radovi na krovu i fasadi ovog zdanja. Majstori i restauratori prevashodno rade na uklanjanju naslaga koje su se vekovima taložile na kamenim vencima, potprozornicima i stubovima.
“Cilj nam je da se reši problem vlage kako freske ne bi propadale i kako bi crkva ostala za buduća pokolenja kao svedočanstvo zadužbinarstva kralja Milutina i veličine Nemanjićke Srbije”, ističe kustos u manastiru Studenica Milan Cvetuljac.
Radovi na spoljašnjem delu crkve trajaće do sredine decembra, a potom će se preći i na očuvanje živopisa koji je jednako vredan kao i onaj u Bogorodičinoj crkvi.
Na južnom zidu naslikan je kralj Milutin koji prinosi model ove crkve. Ostao je zapamćen kao zadužbinar i kralj koji je najduže vladao od svih Nemanjića.
Za 39 godina vladavine vodio je uspešne ratove protiv Vizantije i Bugarske od kojih je trajno preoteo teritorije od Ohrida do Braničeva. Kanonizovan je 1324. godine kao Sveti kralj. Njegove čudesne isceliteljske mošti nalaze se u crkvi Svete nedelje u Sofiji.
“Bugari ne pomišljaju da nam vrate mošti baš zbog tih čuda. Navešću samo jedno. 1925 godine, kada je grupa komunista upala u crkvu Svete nedelje u želji da ubije bugarskog vladara, podmetnuli su eksploziv i 190 ljudi je poginulo, a jedino netaknute su ostale mošti Svetog kralja Milutina”, kaže istoričar Dragoljub Danilović.
Kult kralja Milutina traje u srpskom narodu još od njegovog upokojenja 1321. godine, a kod Bugara od 1460. godine kada su njegove mošti trajno prenete iz Banjske u Sofiju.