Krađa useva na njivama, ali i imovine po selima u Vojvodini, poprima razmere epidemije. Njive u severnoj pokrajini, na milion hektara, poverene su poljočuvarskoj službi, a kradljivci često nisu ni svesni razmere pričinjene štete.
Mihalj Koso gotovo punu deceniju bavi se povrtarskom proizvodnjom, a godišnje proizvede i do trideset tona kupusa, krompira i belog luka.
U blizini njegovih njiva prolazi kanal sa vodom pa je uspostavio zalivni sistem, ali ovih dana mu je ukradena pumpa za zalivanje.
“Pumpa je sa vazdušnim motorom visokog pritiska zajedno sa auto-prikolicom, ja sada ta sredstva nemam. Ta pumpa je u vrednosti dve i po do tri hiljade evra koja vuče veliki kapacitet vode za kratko vreme, veliku površinu navodnjavam”, kaže Mihalj Koso iz Žitišta.
Velike problem sa krađom imaju i na ribnjacima širom Vojvodine, vodene površine su velike obrasle u šiblje pa je gotovo nemoguće sačuvati ribu.
“Na našem ribnjaku se godišnje proizvede oko dvadesetak tona ribe, što konzumne što mlađi jednogodišnje i dvogodišnje, mislim da bi te cifre bile mnogo veće da nemamo problema sa krađom ali očigledno ih imamo”, kaže Đorđe Vuković, tehnolog na ribnjaku Banatski Dvor.
Oko 2013. godine na snazi je zakon o privatnom obezbeđenju koje reguliše poslove zaštite, u sklopu te službe radi poljočuvarska služba.
“Najveće problem imamo sa skidanjem useva. Gotovi poljoprivredni proizvodi koji se nalaze na njivama su najveća meta lopova. Imamo problem sa šumskim krađama, sečom šuma, što kod nas u Vojvodini nije toliko izraženo s obzirom da ih nemamo puno, ali sve je na meti krađe”, kaže Aleksandar Lakatuš, šef poljočuvarske službe u Žitištu.
Sa druge strane, veliki problem je uzurpacija državne zemlje.
Posebno zabrinjava to što počinioci krivičnih dela i posle odlužene kazne čine iste stvari, pa oštećeni smatraju da im se izriču preblage kazne.