U Srbiji ima toliko lepota da ih ne možemo sve upoznati. Za mnoge od njih smo svi, više ili manje čuli, ali ima i onih koje su još uvek skrivenije.
Rezervat prirode Karađorđevo je tek oko 50 kilometara udaljen od Novog Sada i smatra se odličnim izborom za ljubitelje konja i mirnog odmora. Teritorijalno ovo naselje pripada opštini Bačka Palanka i u njemu živi tek nešto više od 700 stanovnika.
Ono po čemu je Karađorđevo posebno poznato jeste ergela konja, hipodrom i muzej ergele, kao i specijalni rezervat prirode, koji naseljava primarno sitna i krupna divljač.
Još krajem 19. veka, u doba austrougarske vladavine je na području današnjeg Karađorđeva počeo uzgoj konja. Prema mišljenju tadašnjih stručnjaka, za adekvatan uzgoj, odnosno za kopita mladih je bilo izuzetno važno da borave upravo na zemljištu bogatom kalcijumom, kakvo je na ovom području.
Najpre su se tu gajila ždrebad, koja su dovođena iz cele zemlje, a primarno za vojne svrhe. Obično su nakon godinu dana slata vojci, po potrebi.
Zanimljivo je pomenuti da je austrougarska monarhija polagala pravo na ovu ergelu, budući da se nalazila u državnom vlasništvu.
Kasnije je celo podučje donekle urbanizovana. Raskrčena je šuma i podugnuti su što pomoćni objekti u okviru ergele, što objekti za stanovanje.
Prvobitan naziv današnjeg Karađorđeva je bio Ždrebarsko naselje, što je prevod toponima Čikoš Telep.
Nedugo nakon toga, u ovoj ergeli počinju da se uzgajaju rasni konji.
Zvanično je kralj Aleksandar Karađorđević 1924. godine doneo Ukaz o osnivanju državnog lovno-šumskog dobra, a posebno aktivno je lovište korišćeno u doba nekadašnje Jugoslavije. Prvi diplomatski lov je u Karađorđevu organizovan 1948. godine.
Obnova celokupnog kompleksa je počela 1957. godine, a od 1973. godine postaje Vojna ustanova Karađorđevo i pod upravom je tadašnje Jugoslovenske narodne armije.
Dobro je poznato da je tadašnji predsednik zemlje obilato koristio usluge ovog dobra i da je često u Karađorđevu boravio, te tu i primao mnoge uvažene ličnosti toga doba. Osim značajnih površina pod šumom, u Specijalnom rezervatu prirode II kategorije, koje čine područje Bukinski rit i Mostong ima i određenih vodenih površina. Naseljeno je uglavnom divljači, sitnom i krupnom, kao i pticama, od kojih je značajan broj ugroženih vrsta.
Ne možete posetiti ovo mesto, a da ne obiđete muzej, koji čuva mnoge zanimljive eksponate. Osim fijakera, u kojima su se vozili nekadašnji gosti, tu je i fijaker u kome se vozio Josip Broz Tito.
Jedan od 5 fijakera, koliko ih danas broji muzej, se još uvek koristi, kada se na hipodromu organizuju takmičenja.
Izložene su i brojne potkovice i pehari, koji su bili osvajani tokom mnogobrojnih takmičenja, ovde organizovanih.
Posebna je zanimljivost Knjiga utisaka u ovom muzeju, koja je formirana još 1924. godine.