Kažu da je najzeleniji grad u našoj zemlji – Sombor. Nekada sedište Bačko-bodroške županije u Ugarskoj, kojoj su pripadali i Subotica i Novi Sad, baštini arhitektonsko i kulturno nasleđe, a blizina Dunava je obezbedila prirodne lepote.
Somborci se ponose stablima bođoša, lipa, kestena, platana, tise, u lepo uređenim drvoredima, kao i prepoznatljivim zgradama – Županijom, Gradskom kućom, Grašalkovićevom palatom i crkvama različitih religija.
“Ljudi, kao na retko kojoj destinaciji, mogu da se bave istorijom, kulturom, pozorištem, a da onda u prirodi neposredno vide uživo divlje svinje, jelene”, kaže Đuro Todorić, direktor Turističke organizacije Sombora.
U zdanju Županije nalazi se najveća slika u Srbiji – “Bitka kod Sente”, ulje na platnu veličine 4×7 metara.Nju je, za Milenijumsku izložbu u Pešti 1896. godine, naslikao bačkopalanački autor Franc Ajzenthut. Sve umetničke faze slikara svetskog ranga Milana Konjovića, možete upoznati u galeriji koja nosi njegovo ime.
“Galerija od 1966. godine donacijom legata slikara Milana Konjovića, do danas ima 1.084 dela. U momentu osnivanja fondacija Konjović je dao 550 crteža, pa je legat, do 92. godine života, dopunjavao”, kaže Milena Kovačić, direktorka Galerije.
Sombor je grad fijakera i svakodnevno, kada vremenske prilike dozvoljavaju, voze po gradu i okolini.
“Ture, sve zavisi, od 20 do 30 minuta do sat vremena, sat i po, da li idemo do kanala. Opuštanje, relaksacija”, kaže Aleksandar Antunić, fijakerista u Somboru.
Somborci i njihovi gosti rado izlaze na Veliki bački kanal, gde se kupaju u čistoj vodi, a pored njega su popularne pešačke i biciklističke staze. Samo u dunavskim čardama kuva se autentični riblji paprikaš.
“Specifičan je po tome što u njega idu samo četiri sastojka: riba, crni luk, aleva paprika, so i naravno voda”, kaže Borislav Andrić, vlasnik čarde “Adrić” u Somboru.
Najlepša ostrva Panonskog mora su salaši, a turiste vremeplov vodi decenijama u prošlost.
“Naš glavni adut za koji smo dobili Zlatnu medalju na Sajmu turizma u Novom Sadu je svečani bački ručak i ljudi kad dođu žele da ga probaju”, kaže Dragana Farkaš, “Naš salaš”, Sombor.
“Imali smo goste iz Kine, bili su umetnici, pa su sami, na našem biber crepu oslikavali neki svoj suvenir. Ono zbog čega vole doći, to je žuta supa od morke, sa flekicama. Ono što smo zaboravili – da jedemo meso iz supe, sa raznoraznim sosevima, punjenu patku. Onda se to upakuje u jedan lep proizvod, u neku toplinu”, kaže Aranka Hornjak Mijić sa “Dida Hornjakov salaša”.
Iz turističke organizacije Sombora za 20. jun najavljuju prvu veliku postkarantinsku manifestaciju – 23. izdanje popularnog “Somborskog kotlića”.